Ο σοφός και ο αυτοκράτορας.

Ένας Κινέζος αυτοκράτορας , είχε βγει για κυνήγι , όταν συνάντησε έναν γεροντάκο , την ώρα που φύτευε μια καρυδιά.

Ο αυτοκράτορας σταμάτησε και τον ρώτησε , πόσων χρόνων ήταν . 

-“Τεσσάρων” , απάντησε ο γεροντάκος .
 

-“Πάρτε του το κεφάλι … Λοιδορεί και αστειεύεται με τον Αυτοκράτορα του” φώναξε έξαλλος ο αυτοκράτορας.

-“Δεν αστειεύομαι Άρχοντα μου …” συμπλήρωσε αμέσως ο γέροντας , “… οι συνετοί , δεν μετράνε τη ζωή τους , με τα χρόνια , που σπατάλησαν ανόητα .

Γι αυτό κι εγώ , θεωρώ , σαν πραγματική μου ηλικία , μόνο τον χρόνο , που διέθεσα στην υπηρεσία του Αυτοκράτορα μου και στο να είμαι χρήσιμο μέλος στην κοινωνία”.

Εντυπωσιασμένος τότε ο αυτοκράτορας , παρατήρησε :

-“Έτσι όπως μετράς τα πράγματα , δεν θα ζήσεις αρκετά , για να δεις την καρυδιά σου να δίνει καρπούς” .

-“Ναι…” απάντησε ο σοφός “… αλλά μια και οι παλαιότεροι φύτεψαν δέντρα , για να χαρούμε εμείς τους καρπούς τους , έτσι κι εγώ φυτεύω , για να φάνε και να έχουν να κερδίσουν πουλώντας τα , οι … μεταγενέστεροι”

-“Εξαίρετα…” , έκανε ο αυτοκράτορας , και όπως απαιτούσε το έθιμο την εποχή εκείνη , όταν βρισκόταν μπροστά σε κάτι σοφό να το ανταμοίβει , έβγαλε ένα πουγγί με χρυσά νομίσματα , και το έδωσε στον γέρο .

Πανευτυχής ο σοφός , έκανε μια βαθιά υπόκλιση και είπε :

-“Ω , άρχοντά μου , ενώ τα άλλα δέντρα , χρειάζονται σαράντα χρόνια για να καρποφορήσουν , το δικό μου δένδρο , απέδωσε αμέσως καρπούς”

-“Μπράβο !” αναφώνησε ο αυτοκράτορας , και έδωσε στον γεροντάκο , άλλο ένα πουγγί με χρυσά νομίσματα . 

-“Ω , τί ευτυχία…” φώναξε συγκινημένος ο γέρος , “…των άλλων τα δέντρα , δίνουν καρπούς , μία φορά τον χρόνο , ενώ το δικό μου , μου χάρισε δυο πλούσιες σοδιές μέσα σε λίγα λεπτά !” .

-“Θαυμάσιο…” ανέκραξε ο αυτοκράτορας , και

την ώρα , που ένα τρίτο πουγγί άλλαζε χέρια , γύρισε και είπε συνωμοτικά στην ακολουθία του 

-“Κύριοι , λέω να … του δίνουμε , προτού ο σοφός γέροντας από εδώ , ξετινάξει το βασιλικό ταμείο”.

Πηγή : iwantittoday.blogspot.gr