Γράφει ο Ταγαράκης Χρήστος.
Τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται στα γερμανικά Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) διάφορες αναφορές για την οικονομική κρίση στην Ελλαδα. Σε μερικές περιπτώσεις αναμιγνύονται οι ειδήσεις με εσφαλμένες πληροφορίες και με μια ανθελληνική προπαγάνδα. Παρουσιάζονται ακόμη και προσβλητικές εικόνες ή σχόλια, που σε τελική ανάλυση, είναι υποτιμητικά τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Γερμανούς. Επιπλέον, επιβαρύνουν την παραδοσιακή και γνήσια φιλία μεταξύ των Ελλήνων και των Γερμανών, που ζουν στις δύο χώρες, έχοντας αρμονικές σχέσεις μεταξύ τους.
Προσφάτως διαδίδονται από τα γερμανικά Μ.Μ.Ε. μερικές επιπλέον εσφαλμένες πληροφορίες, που έχουν ως στόχο την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος (η Εκκλησία αυτή γίνεται τακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς να φέρει ευθύνη, στόχος επιθέσεων από μέρους των ελληνικών Μ.Μ.Ε.). Με έναν έντονα δυσφημιστικό τρόπο και χωρίς να παρουσιάζεται σωστά η πραγματικότητα, αναφέρεται ότι:
α) οι ιερείς πληρώνονται από το κράτος και
β) η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πληρώνει φόρους.
Σκοπός του σύντομου αυτού κειμένου είναι να ενημερωθεί ο κάθε ενδιαφερόμενος για την αλήθεια, ανεξάρτητα από την εθνικότητά του, και την πολιτική ή θρησκευτική του προτίμηση.
1) Είναι γνωστό, ότι στη Γερμανία, τόσο οι Καθολικοί όσο και οι Προτεστάντες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν εκκλησιαστικό φόρο. Απαλλάσσονται από την υποχρέωση πληρωμής φόρου αυτού, μόνο στην περίπτωση που επισήμως δηλώσουν ότι παύουν να είναι μέλη του θρησκευτικού οργανισμού στον οποίο ανήκουν (εγκαταλείπουν τον ρωμαιοκαθολικισμό ή τον προτεσταντισμό αντιστοίχως). Στην Ελλάδα, υπάρχει μια διαφορετική κατάσταση: οι Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν φόρο στην Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία από την ίδρυση της (πριν 2.000 χρόνια) στηρίζεται αποκλειστικά στις δωρεές των πιστών. Το ίδιο ισχύει για τους Ορθοδόξους σε όλο τον κόσμο. Παρά το γεγονός αυτό (μια κατάσταση που είναι αδιανόητη για τις γερμανικές συνθήκες, δηλαδή για το γερμανικό τρόπο ζωής και σκέψης), η Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια της δισχιλιετούς πορείας της αντιμετώπισε επιτυχώς και ξεπέρασε όλων των ειδών τις κρίσεις (σταυροφορίες, πολέμους, 400-500 χρόνια τουρκικό ζυγό στην Ελλάδα, βίαιους εξισλαμισμούς, διωγμό των χριστιανών στις πρώην κομμουνιστικές χώρες, κ.τ.λ.).
2) Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, ιδρύθηκε το νέο Ελληνικό κράτος. Οι αγώνες για την απελευθέρωση ξεκίνησαν το 1821 και διεξήχθησαν με την τεράστια βοήθεια των Ορθοδόξων Μοναχών και Ιερωμένων. Διήρκεσαν περίπου 80-90 χρόνια (μέχρι να απελευθερωθεί και η Βόρεια Ελλάδα). Η Ορθόδοξη Εκκλησία έδωσε με τη δική της θέληση στο Ελληνικό κράτος, σε διάφορες χρονικές περιόδους, ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας της (η περιουσία αυτή προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από τις δωρεές των πιστών). Μερικές δεκαετίες αργότερα, μεταξύ του 1900 και 1930, και κατά τη Μικρασιατική καταστροφή, χρειάστηκε να αποκατασταθούν στη Ελλάδα περισσότεροι από 1.500.000 πρόσφυγες. Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού από τη σημερινή βόρεια Τουρκία (Πόντος) και τη δυτική Τουρκία (Μικρά Ασία) εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο διαμονής του. Περισσότεροι από 1.500.000 άνθρωποι εκδιώχθηκαν και έχασαν όλη τους την περιουσία. Επιτράπηκε να μείνουν στην Τουρκία κυρίως οι Έλληνες χριστιανοί που έγιναν μουσουλμάνοι. Αυτός ο διωγμός αποκαλείται ως ωραιολογία - κατ' ευφημισμόν "ανταλλαγή πλυθησμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας".
Οι διωγμένοι Έλληνες ήρθαν στη σημερινή Ελλάδα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας τους χάρισε ένα τεράστιο μέρος της περιουσίας της. Παραχωρήθηκε δωρεάν στους πρόσφυγες χώρος για να κατοικήσουν και γη για να καλλιεργήσουν. Η περιουσία αυτή ανήκε σε μοναστήρια, ενορίες και μητροπόλεις, που τη χρησιμοποιούσαν (μέχρι την άφιξη των προσφύγων) για να συντηρηθούν. Η πραγματικότητα αυτή είτε αποσιωπάται από τα Μ.Μ.Ε. είτε είναι άγνωστη σε πολλούς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία πάντοτε αγωνίστηκε με όλα τα νόμιμα και έντιμα μέσα για να υποστηρίξει το Ελληνικό κράτος. Χάρι σε αυτή τη βοήθεια (π.χ. με τη δωρεά χρημάτων, εκτάσεων γης ή ακινήτων) ιδρύθηκαν πανεπιστήμια, σχολεία, νοσοκομεία κ.τ.λ. Επιπλέον, το Ελληνικό κράτος έκανε ορισμένες συμφωνίες (που δεν τις τήρησε) με την Ορθόδοξη Εκκλησία και απέσπασε - απαλλοτρίωσε και άλλα τμήματα της εκκλησιαστικής περιουσίας(επαναλαμβάνεται και πάλι: δηλαδή τις δωρεές των πιστών). Οι εκτάσεις γης και τα ακίνητα που αφαιρέθηκαν, χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε από τις ίδιες τις ενορίες ή ενοικιάζονταν σε τρίτους για την κάλυψη των αναγκών των ενοριών.
3) Στα πλαίσια των προαναφερθέντων παροχών της εκκλησιαστικής περιουσίας, πού γίνονταν με τη βούληση της Εκκλησίας (ή σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς τη βούλησή της), ανέλαβε το Ελληνικό κράτος, σαν ένα είδος αντισταθμίσματος, να πληρώνει τους μισθούς των ιερωμένων. Χρειάζεται να τονισθεί, ότι τα χρήματα τα οποία πληρώνει το κράτος στους ιερείς, είναι ένα μικρό μόνο μέρος της οικονομικής αξίας που αντιστοιχεί στην εκκλησιαστική περιουσία, την οποία έλαβε ή απέσπασε το κράτος από την Εκκλησία.
Επιπλέον, το Ελληνικό κράτος αναχρηματοδοτείται με την παρακράτηση του 30% των εσόδων της Εκκλησίας από τα κεριά, τα οποία ανάβουν οι πιστοί με την ελεύθερη βούλησή τους, όταν επισκέπτονται τους ναούς. Τα έσοδα αυτά τα χρησιμοποιεί η Εκκλησία για την κάλυψη των εξόδων των ναών και των μητροπόλεων.
Λόγω των προαναφερθέντων, είναι η πληρωμή των μισθών των ιερέων από το Ελληνικό κράτος νόμιμη και αποδεκτή – κατανοητή.
Με τον τρόπο αυτό γίνεται αντιληπτό, ότι η εσφαλμένη παρουσίαση του θέματος, που κάνουν τα Μ.Μ.Ε. (ότι δηλαδή "το κράτος πληρώνει τους μισθούς των ιερέων ") αποτελεί ένα μικρό μέρος της όλης πραγματικότητας. Οι ιερείς λαμβάνουν ένα ασήμαντο μόνο μέρος της οικονομικής αξίας της περιουσίας, που η Εκκλησία λιγό ή πολύ χάρισε στο κράτος, και μάλιστα με βάση επίσημες συμφωνίες (μεταξύ Εκκλησίας και κράτους).
4) Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας είναι, από νομικής απόψεως, μέρος του κράτους (χαρακτηρίζεται ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου – Ν.Π.Δ.Δ.). Γι' αυτό το λόγο, και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις προαναφερθέντες παροχές της Εκκλησιαστικής περιουσίας (από την Εκκλησία προς το κράτος) συμφωνήθηκε ότι η Εκκλησία δεν υποχρεώνεται να πληρώνει φόρο στο κράτος. Η πληρωμή φόρου από ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (Εκκλησία) προς ένα άλλο (το κράτος), είναι σα να παίρνει κάποιος χρήματα από τη μια τσέπη του παντελονιού του και να τα βάζει στην άλλη: τα χρήματα μένουν στον ίδιο άνθρωπο. Πέραν τούτου, τα χρήματα που δέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία (δηλαδή οι δωρεές των πιστών) χρησιμοποιούνται για κοινωφελείς – φιλανθρωπικούς σκοπούς: για την ενίσχυση ορφανών, ηλικιωμένων, απόρων, άλλων ανθρώπων, που χρειάζονται βοήθεια, κ.τ.λ.
Με τον τρόπο αυτό δίνεται απάντηση και επανορθώνεται και η δεύτερη εσφαλμένη πληροφορία , που παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε. ("η Εκκλησία δεν πληρώνει φόρους").
Είναι πιθανό, η προβολή διαστρεβλωμένων πληροφοριών ή ενός μικρού μόνο μέρους της πραγματικότητας, που οδηγεί σε μια αρνητική στάση κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, να γίνεται ευχαρίστως αποδεκτή από ορισμένες ομάδες ανθρώπων ή να εξυπηρετεί τα συμφέροντα αντιχριστιανικών κύκλων. Παραπλανεί όμως άλλους καλοπροαίρετους πολίτες, που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, και τους οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί:
είναι η διαστρέβλωση των πληροφοριών – ειδήσεων (και μέσω αυτής η χειραγώγηση των ανθρώπων) σύμφωνη με τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Πηγή : antibaro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου