αφιερώνεται στον συνάδελφο Σταμάτη Π.
5/2/12 3:40 μ.μ.
5/2/12 3:40 μ.μ.
Συνολικά 89 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων καταλήγουν κάθε χρόνο στα σκουπίδια σύμφωνα με έρευνα της Κομισιόν.
Σε αυτήν την ποσότητα δεν συμπεριλαμβάνονται καν τα τρόφιμα που απορρίπτονται στην αγροτική παραγωγή και διαλογή, για παράδειγμα καρότα που έχουν ...στραβώσει και πατάτες με μικρότερο μέγεθος από εκείνο που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές νόρμες.
Το σχόλιο από τον Γερμανό σοσιαλδημοκράτη Γιο Λάϊνεν, πρόεδρο της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου:
Το σχόλιο από τον Γερμανό σοσιαλδημοκράτη Γιο Λάϊνεν, πρόεδρο της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των τροφίμων του Ευρωκοινοβουλίου:
«Πρόκειται για σκάνδαλο, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Πρέπει να σταματήσουμε αυτήν την τεράστια σπατάλη. Ιδέες υπάρχουν. Για παράδειγμα να αλλάξουμε τα μεγέθη συσκευασίας, αν δεν αντιστοιχούν στις ανάγκες του καταναλωτή. Ή να ενημερώσουμε τον κόσμο ότι κάποια τρόφιμα μπορούν να αξιοποιηθούν ακόμα και μέρες ή εβδομάδες μετά την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στη συσκευασία τους» λέει ο Γερμανός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle.
Κατανάλωση και μετά την ημερομηνία λήξης;
Πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης υποστηρίζουν την πρόταση για παράταση της ημερομηνίας λήξης σε ορισμένα τρόφιμα. Ο ευρωβουλευτής των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών Άλμπερτ Ντες, αγρότης και ο ίδιος, υποστηρίζει ότι ειδικά για τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι υπερβολή να τα πετάμε στα σκουπίδια στην αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης, χωρίς δεύτερη σκέψη.
«Είμαι επικεφαλής μίας συνεταιριστικής γαλακτοκομικής επιχείρησης και αντιμετωπίζω κάθε μέρα αυτό το ερώτημα. Το γάλα ή το γιαούρτι δεν χαλάει αυτομάτως στην ημερομηνία λήξης. Εγώ προσωπικά ελέγχω το γιαούρτι που έχω στο ψυγείο μου και βλέπω αν τρώγεται ή όχι. Αν τρώγεται, δεν με ενδιαφέρει τί λέει η ημερομηνία λήξης».
Το απίστευτο είναι ότι την ίδια στιγμή που πετάμε εκατομμύρια τόνους τροφίμων, πάνω από 10 εκατομμύρια Ευρωπαίοι συντηρούνται από συσσίτια φιλανθρωπικών οργανώσεων. Μεμονωμένες νομοθετικές παρεμβάσεις δεν αρκούν, υποστηρίζει ο σοσιαλδημοκράτης Γιο Λάϊνεν. Και συνυπογράφει ψήφισμα, με το οποίο οι ευρωβουλευτές καλούν την Κομισιόν να προτείνει μία ολοκληρωμένη στρατηγική.
«Χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στρατηγικής από την παραγωγή και το εμπόριο τροφίμων μέχρι την απόρριψη, ώστε να διαχειριστούμε καλύτερα όλες αυτές τις ποσότητες. Το καλύτερο είναι να τις ανακυκλώνουμε με κάποιον τρόπο και όχι να τις πηγαίνουμε για καύση ή απόσυρση» λέει ο Γερμανός ευρωβουλευτής.
Για τον Βαυαρό Άλφρεντ Ντες όλα είναι κυρίως θέμα παιδείας και όχι νομοθεσίας: «Εγώ πήγαινα σχολείο στη δεκαετία του ΄50 σε εποχές ανέχειας και μας είχαν μάθει από το σπίτι μας ότι δεν πρέπει να πετάμε τρόφιμα. Σήμερα φερόμαστε πιο επιπόλαια. Είναι καιρός να μάθουμε στα παιδιά μας από το σχολείο, όπως κάναμε και παλαιότερα, ότι τα τρόφιμα είναι πολύτιμα, δεν είναι για πέταμα».«Χρειάζεται αλλαγή στο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης»
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής των Πρασίνων Μιχάλης Τρεμόπουλος τονίζει ότι το θέμα ήρθε για να μείνει στην ευρωπαϊκή ατζέντα, καθώς το 2013 κηρύσσεται «Έτος για την καταπολέμηση της σπατάλης των τροφίμων». Υποστηρίζει πάντως ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με εκκλήσεις, αλλά μόνο με γενικότερη αλλαγή στο σημερινό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.
«Στο εδώλιο του κατηγορούμενου θα πρέπει να καθίσει το μοντέλο ανάπτυξης. Μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο υιοθετήθηκε ένα μοντέλο που σπρώχνει τον κόσμο στην υπερκατανάλωση, στην επιβεβαίωση και τη χαρά του καινούριου μέσα από την αγορά καταναλωτικών προϊόντων. Έτσι το σύστημα δεν στηρίζεται, όπως οι κλασσικοί της μαρξιστικής οικονομίας είχαν εντοπίσει, στην υπερεκμετάλλευση και στην ιδιοποίηση της υπεραξίας των εργαζομένων, αλλά στη συνεχή κατανάλωση και την προσχεδιασμένη φθορά» επισημαίνει ο Έλληνας ευρωβουλευτής.
Πηγή : Deutsche Welle
Κατανάλωση και μετά την ημερομηνία λήξης;
Πολλές χώρες της βόρειας Ευρώπης υποστηρίζουν την πρόταση για παράταση της ημερομηνίας λήξης σε ορισμένα τρόφιμα. Ο ευρωβουλευτής των Γερμανών χριστιανοδημοκρατών Άλμπερτ Ντες, αγρότης και ο ίδιος, υποστηρίζει ότι ειδικά για τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι υπερβολή να τα πετάμε στα σκουπίδια στην αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης, χωρίς δεύτερη σκέψη.
«Είμαι επικεφαλής μίας συνεταιριστικής γαλακτοκομικής επιχείρησης και αντιμετωπίζω κάθε μέρα αυτό το ερώτημα. Το γάλα ή το γιαούρτι δεν χαλάει αυτομάτως στην ημερομηνία λήξης. Εγώ προσωπικά ελέγχω το γιαούρτι που έχω στο ψυγείο μου και βλέπω αν τρώγεται ή όχι. Αν τρώγεται, δεν με ενδιαφέρει τί λέει η ημερομηνία λήξης».
Το απίστευτο είναι ότι την ίδια στιγμή που πετάμε εκατομμύρια τόνους τροφίμων, πάνω από 10 εκατομμύρια Ευρωπαίοι συντηρούνται από συσσίτια φιλανθρωπικών οργανώσεων. Μεμονωμένες νομοθετικές παρεμβάσεις δεν αρκούν, υποστηρίζει ο σοσιαλδημοκράτης Γιο Λάϊνεν. Και συνυπογράφει ψήφισμα, με το οποίο οι ευρωβουλευτές καλούν την Κομισιόν να προτείνει μία ολοκληρωμένη στρατηγική.
«Χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο στρατηγικής από την παραγωγή και το εμπόριο τροφίμων μέχρι την απόρριψη, ώστε να διαχειριστούμε καλύτερα όλες αυτές τις ποσότητες. Το καλύτερο είναι να τις ανακυκλώνουμε με κάποιον τρόπο και όχι να τις πηγαίνουμε για καύση ή απόσυρση» λέει ο Γερμανός ευρωβουλευτής.
Για τον Βαυαρό Άλφρεντ Ντες όλα είναι κυρίως θέμα παιδείας και όχι νομοθεσίας: «Εγώ πήγαινα σχολείο στη δεκαετία του ΄50 σε εποχές ανέχειας και μας είχαν μάθει από το σπίτι μας ότι δεν πρέπει να πετάμε τρόφιμα. Σήμερα φερόμαστε πιο επιπόλαια. Είναι καιρός να μάθουμε στα παιδιά μας από το σχολείο, όπως κάναμε και παλαιότερα, ότι τα τρόφιμα είναι πολύτιμα, δεν είναι για πέταμα».«Χρειάζεται αλλαγή στο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης»
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής των Πρασίνων Μιχάλης Τρεμόπουλος τονίζει ότι το θέμα ήρθε για να μείνει στην ευρωπαϊκή ατζέντα, καθώς το 2013 κηρύσσεται «Έτος για την καταπολέμηση της σπατάλης των τροφίμων». Υποστηρίζει πάντως ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με εκκλήσεις, αλλά μόνο με γενικότερη αλλαγή στο σημερινό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.
«Στο εδώλιο του κατηγορούμενου θα πρέπει να καθίσει το μοντέλο ανάπτυξης. Μετά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο υιοθετήθηκε ένα μοντέλο που σπρώχνει τον κόσμο στην υπερκατανάλωση, στην επιβεβαίωση και τη χαρά του καινούριου μέσα από την αγορά καταναλωτικών προϊόντων. Έτσι το σύστημα δεν στηρίζεται, όπως οι κλασσικοί της μαρξιστικής οικονομίας είχαν εντοπίσει, στην υπερεκμετάλλευση και στην ιδιοποίηση της υπεραξίας των εργαζομένων, αλλά στη συνεχή κατανάλωση και την προσχεδιασμένη φθορά» επισημαίνει ο Έλληνας ευρωβουλευτής.
Πηγή : Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου